Gezikolik
Seul Metrosu!
5 milyonluk nüfusuna rağmen trafik problemi yaşamayan Güney Korelilerin metro ağından bahsetmeden geçmem söz konusu değildi tabii…

5 milyonluk nüfusuna rağmen trafik problemi yaşamayan Güney Korelilerin metro ağından bahsetmeden geçmem söz konusu değildi tabii.
Son derece gelişmiş bir ekonomiye sahip olan Koreliler bu avantajlarını metro ağlarına da mükemmel bir şekilde yansıtmış durumdalar. Yıllık yaklaşık 3 milyar yolcuya hizmet veren Seul Metrosu,dünyanın en işlek 10 metrosu arasında yer almakta olup hat uzunluğu 1100 km’lere kadar ulaşmakta. Benim bu metroyu fotoğraflama amacım metronun uzunluğu değildi elbette ki. Seul’de kaldığım toplamda 10 gün boyunca neredeyse hergün defalarca metroyu kullandım ve metrodaki insanları zaman zaman fotoğraflayarak,zaman zaman sadece seyrederek Kore halkıyla ilgili kendimce bir analiz yapmaya çalıştım.
İnsanların ayakta kaldıklarında bile kitap okuduklarını,pembe koltuklara yaşlılar ve hamileler dışında kimsenin asla oturmadığını oturanlara da iğneleyici bakışlar attıklarına tanık oldum. Tanık oldum demek yerine yaşadım demek daha doğru olacak çünkü o pembe koltuğa oturan bendim. Amacım tamamen sosyal deney yapmaktı desem de inanmayın. Bigudileriyle gelen kadın mı dersiniz,makyaj yapan genç kız mı dersiniz,her türlüsüne tanık olmak mümkündü.
Bu manzaralara şaşırıyordum ve şaşırma duygumdan dolayı utanç duygusu kaplıyordu içimi.Neye şaşırıyordum ki,neden insanların dışarıda nasıl göründükleriyle ilgileniyordum ki? Yaşadığımız toplumda sürekli olarak birilerini eleştirmeye,ayıplamaya veya hor görmeye o kadar alıştırılmış ve kültür olarak bunu o kadar benimsemişiz ki,sürekli insanların ne yaptıklarıyla ilgilenir olmuş insanları dış görünüşleriyle değerlendirir bir hal almışız. Oysaki metroda kimse kimsenin ne yaptığıyla veya ne giydiğiyle ilgilenmiyor kimse kimseyi sözleriyle veya bakışlarıyla yadırgamıyor ve yargılamıyordu. Ben Tuba Orman, kendime ve aynı zamanda yaşadığım toplumdaki insanlara bir eleştiri olması adına fotoğrafladığım ve duygularımı ifade etmeye çalıştığım bu fotoğraf serüvenimde bu çalışmamla yargılayıcı bakışlarımdan dolayı hissettiğim toplumsal suçluluğumun payını hafifletebilmiş miydim bilmiyorum. Ama zihnimde metronun gelişmişlik seviyesiyle toplumun kültürel seviyesi arasında bir orantı kurmuştum bile.
Güney Kore Seul’den selamlar.